mały apdejt

Muszę się chyba trochę poskarżyć. Bo dzisiaj cały dzień w pracy, na maksa intensywny, chociaż tak dosyć przyjemnie, ale od 9 do 18. Wycieczka pojechała na zakupy do Carrfoura, bo druga damska część wycieczki jutro wyjeżdża i musi urządzić szoping, więc korzystam z chwili odpoczynku, chociaż już za pół godziny ma się odbyć gruba kolacja z wiceszefem i znowu będzie wieczór z bani. A chciałam powiedzieć, że dzisiaj już zaspałam, bo generalnie będąc w stanie zombie nie zakumałam, że wyłączam budzik, i na szczęście obudziłam się po 45 minutach tak, że jeszcze dało radę. Ale ogólnie dni w pracy, wieczorem wstaje fabryka i trzeba też się kontaktować i do późna odpisywać, w międzyczasie kolacje się odbywają i alkohole. I kiedy tu spać? Nie pamiętam już jak wyglądam bez podkrążonych oczu. I obawiam się, ze niedługo nadejdzie ten dzień kiedy się do pracy nie obudzę. A w dodatku mamy pracujące soboty (chociaż tylko 4 godziny), a ja nawet w tę niedzielę muszę przyjść do pracy, bo "profesor" i nauczyciele nie mogli się spotkać w normalny dzień, bo w piątek właśnie zaczyna się tutaj rok szkolny. A do szkoły dzieciaki tutaj też chodzą w soboty, wprawdzie co drugą, ale zawsze. A ja tylko chciałam powiedzieć, że grube nadgodziny tu robię, a przed wyjazdem jeszcze dwa dni zwolnienia spędziłam w pracy, więc należy mi się z tydzień wolnego po powrocie. Conajmniej. I mówię jak najbardziej poważnie wielce.
A dzisiaj właśnie było spotkanie z "profesorem" (cały czas piszę w cudzysłowie, bo nie mogę uwierzyć, ze to profesor) i nauczycielami angielskiego - w zasadzie też powinnam w cudzysłowie, ale są śmiechowi. "Profesor" za to nie jest, i w dodatku każde zdanie, albo nawet każde wyrażenie, zaczyna od potrójnego styłogardłowego "goha goha goha", jakby musiał odpalić swój aparat mowy, żeby zadziałał na dźwięki angielskie, które i tak mu nie wychodzą, a w rezultacie brzmi, jakby co 15 sekund się dławił. No ale jest teraz praca koncepcyjna i w zasadzie to jest fajne, bo oni są jeszcze tacy pełni optymizmu i wogle. I zlitowali się nade mną, znaczy "profesor" głównie, żebyśmy się nie spotykali w niedzielę o 10, tylko o 14. Ale oni tu są grubo walnięci na punkcie pracy, i pewnie dlatego potem takie mają ciśnienie na drogach i ciągle trąbią.
Z newsów to jeszcze przenieśliśmy się z hotelu do takiego apartamentowca, gdzie są takie, wiecie, apartamenty, nie, z wszystkim i wielkim TV i pralką i wogle, i jak się przekręca klucz w zamku, to pani w klamce mówi po ichniemu chyba że zamknięte, czy coś, w każdym razie klamki sprawdzać już nie trza. I mieszkam na 16 piętrze, z okna widzę taki hangar, gdzie wieczorami za siatką panowie ćwiczą uderzenia golfowe, i widok mam taki:



No i niestety nie mam już czasu nic więcej napisać, bo muszę lecieć na wielce kolację, a w drodze do windy muszę się jeszcze zdążyć przewrócić na ryj i podnieść.


Także...

Baj baj maszkary

(Aha, z braku sił i czasu nie mam nawet siły zajmowac się zdjęciami, więc wciskam tylko Auto tone w lightroomie, stąd te rezultaty, jak kiedyś będę miała okazję w końcu, to się zajmnę tym porządnie.)